Μετα τη γυναίκα που λεει ο λαος πως ο σατανας τη εκλεισε στο μπουκαλι, και αυτη καταφερε και βγηκε, σειρα εχουν να μπουν τωρα και οι ελιες!
Αυτη την εποχη, τελη Σεπτεμβρη και αρχες Οκτωβρη, κοβουμε τις ελιες.
Σε πολλα πεζοδρομια, υπαρχουν ελιες φορτωμενες, που αργοτερα θα πεσουν και θα λερωσουν και τον τοπο.
Στην επαρχια παντως δεν υπαρχει προβλημα γιατι η Ελληνικη υπαιθρος, ειναι γεματη απο ελαιοδενδρα.
Δεν τις χαρακωνουμε, τις αφηνουμε οπως ειναι.
Ειτε μαυρες ειτε πρασινες, ολες μας κανουν, αλλα καλιτερα να ειναι μαυρες.
Φροντιζουμε οι ελιες μας να ειναι μεγαλες,καθαρες, χωρις δακο.
Αφου λοιπον τις κοψουμε, και γεμισουμε μια τσαντα, τις παμε σπιτι οπου στη συνεχεια θα τις ξεπλυνουμε ενα δυο νερα.
Στη συνεχεια, μια μια την ελια, θα γεμισουμε τα μπουκαλια μας του 1,5 λιτρου, με ελιες μεχρι πανω.
Αφου εχουμε γεμισει το πρωτο μπουκαλι ελιες, το γεμιζουμε μετα και νερο.
Αδειαζουμε ομως παλι το νερο σε ενα δοχειο, μεσα εκει στο νερο καθε μπουκαλιου, ριχνουμε 3 κουταλιες της σουπας αλατι και δυο ξυδι.
Ανακατευουμε καλα να λιωσει το αλατι, και το ξαναβαζουμε παλι στο ιδιο μπουκαλι.
Το ιδιο κανουμε σε ολα τα μπουκαλια.
Αφου τα εχουμε γεμισει μεχρι πανω, τα κλεινουμε σφιχτα, τα αφηνουμε σε ενα χωρο δροσερο οχι πολυ φωτεινο.
Τα ξαπλωνουμε σε οριζοντια θεση, καπου, και τα ξεχναμε, χωρς να τα ξαναπειραξουμε, η να αλλαξουμε το νερο τους, για 3 μηνες τουλαχιστον.
Μετα τους 3 μηνες δοκιμαζουμε αν οι ελιες μας ειναι για φαγωμα, αλλοιως τις αφηνουμε ακομα λιγο.
Τις αδειαζουμε, αν θελουμε, οταν ειναι για φαγωμα, σε ενα γυαλινο μεγαλιτερο βαζο, και ριχνουμε δυο κουταλιες λαδι για να καλυψουν την επιφανεια να μην εισχωρουν μυκητες.
Καλη σας επιτυχια!
Κείμενο και φωτογραφία: Γεώργιος Χουστουλάκης
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
