Tην Πατσό δεν θα την γνωρίσεις πραγματικά ,αν δεν περπατήσεις τις πανέμορφες διαδρομές της ,μέσα από τις οποίες αποκαλύπτεται το απαράμιλλο φυσικό κάλλος και η πλούσια πολιτιστική μας κληρονομιά όπως φαράγγια, σπήλαια, εξωκλήσια, φυσικές πηγές, ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία.
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός διαδρομών με διαφορετικο βαθμό δυσκολίας, που θα αποζημιώσουν από τους απλούς πεζοπόρους έωςκαι τους πλέον απαιτητικούς ορειβάτες. Δικαίως η Πατσός μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο παράδεισος του πεζοπόρου.
Με τις αντιθέσεις, τα χρώματα, τους ήχους και τα αρώματα, όλες οι αισθήσεις γεμίζουν με την πληρότητα τη φύσης.
Έτσι λοιπόν και σήμερα ,κάποια μέλη (12) του ορειβατικού συλλόγου Ρεθύμνης επέλεξαν την Πατσό για να αποδράσουν. Ακολούθησα και εγώ αυτήν την ξεχωριστή σε ποιότητα και ήθος παρέα.
Aρχικά ανηφορίσαμε από την πλατεία του χωριού προς το κρησφύγετο “ΧΑΡΑΚΑΣ”- αφού εφοδιαστήκαμε με νερό από τα γνωστά σε όλους γάργαρα νερά της βρύσης της Πατσού – όπου είχαν παραμείνει για δύο βράδυα (7 και 8 Μαΐου 1944) οι απαγωγείς με τον απαχθέντα Γερμανό στρατηγό Κράιπε.
Από εκεί συνεχίσαμε σε Νότια κατεύθυνση προς το ύψωμα “ΣΩΡΟΣ”(1200 μ). Όσο μεγάλωνε το υψόμετρο , σε συνδυασμό με την βροχή και την ομορφιά της άγριας φύσης,η διάθεση και η ψυχική ευφορία μας δυνάμωνε.Όμως ,μετά από πεζοπορία δυο ωρών η ομίχλη μας έστησε τείχος απροσπέλαστο ,αλλάζοντας την διάθεση μας.Έτσι λοιπόν αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού μας περίμενε μία άλλη ευχάριστη έκπληξη .Ήταν τα θαυμάσια και καλομαγειρεμένα φαγητά της κυρίας Μαρίας Ψυχαράκη με συνταγές όπως μόνο αυτή ξέρει( από τα παλιά ).
Εδώ τελείωσε και η απόδραση μας,γεμίζοντας μας με μοναδικά και όμορφα συναισθήματα ,δίνοντας υπόσχεση να “καταλάβουμε ” την κορυφή του “ΣΩΡΟΥ “,όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν αλλά και να πεζοπορήσουμε σε άλλες πανέμορφες διαδρομές του χωριού.
Ευχαριστούμε θερμά τα μέλη του ΕΟΣ Ρεθύμνου που επέλεξαν το χωριό μας και μας τίμησαν με την παρουσία τους ,αλλά κυρίως για το εξαιρετικό και πολλαπλά ωφέλιμο σε όλους ,έργο που επιτελεί .
Αυτό δεν ειναι άλλο ,από την ώθηση προς την φύση και τον αθλητισμό και κατ’ επέκταση στη γνώση της τοπικής ιστορίας και την προαγωγή του πολιτισμού μας. Ας τους ακολουθήσουμε. Αξίζει.
Του Βασίλη Ψυχαράκη